پيام
+
با ديدن فيلم گذر از رنج ها, ياد حرف جان دلم افتادم ؛ ک گاهي فهم و درک چوپان ها و گالش هاي ييلاقي بهتر و فهميده تر از کسايي هستن ک ادعاي دين و اعتقاد و مسلماني مي کنن ...
هايدي
96/7/29
کفش هاي مکاشفه
الان دنيا و گلبوته داشتن سر کوه فرياد ميزدن :) صداشون انعکاس داشته و ب خودشون بر ميگشته, منم بارها تو کوه اين کارو انجام دادم و حتي توي تونل جيغ زدم :) و يا اينکه رو در ماشين نشستم تو جنگل
کفش هاي مکاشفه
تو فيلم دنيا وقتي تو کوه داد ميزدن, صداشون تو سرکوه پيچيد, کدخدا و يه هم محلي داشتن رد ميشدن, کدخدا گفت؛ صداي دختر سهرابها, چ روزگاري شده :) .. هم محليه گفت؛ اونم صداي دنياس, با يه بچه برگشته ... واقعا که!
طنين آرامش
چه زيبا و شرين بيان مي کنبن:)
کفش هاي مکاشفه
داشتم ب اين فک ميکردم گاهي يه چيز ساده , باعث دلخوشي ميشه, مثلا مث همين انعکاس صدا ... ن براي جلب توجه بلکه براي سرزندگي خود آدم ... جايي مث روستا ک باشگاه و تونل و غيره نيست . انسانها خوشن با چوپاني و باغ و مرغ و گاو و گوسفند و ...
کفش هاي مکاشفه
اين اتفاق هاي ساده و کج فهمي ها تو زندگي شهري هم اتفاق ميفته , بخاطر همين ياد حرف جان دلم افتادم , هم غمگين شدم و هم تامل و هم لبخند .... بعضي چيزارو نبايد تشريح کرد, بخاطر اينکه حالمون خوب بشه, پس تشريح نمي کنم. :)
کفش هاي مکاشفه
{a h=taninearamesh}طنين آرامش{/a} مچکرم. :) سرم درد ميکنه شايد کمي لب مطلب جابجا شده , ولي منظورم همون نکته ي اوله
هما بانو
:)
کفش هاي مکاشفه
{a h=banoyedashteroya}مادر هما{/a} :)